ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
ΑΡΗΣ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ 1926
Το ποδόσφαιρο στο Αιτωλικό
άλλαξε τη ζωή της πόλης. Το νησί ολόκληρο, απ’ το 1926 παίζει μπάλα και ο
ιστορικός ΑΡΗΣ αποτέλεσε, και σήμερα αποτελεί, ένα κομμάτι στην καρδιά
του κάθε φιλάθλου. Ο ΑΡΗΣ Αιτωλικού ξεκίνησε με πιτσιρικάδες. Αυτά τα
παιδιά, στην πρώτη παλιά φωτογραφία της ομάδας, λίγο μετά την ίδρυσή της
το 1926, είναι:
Ο Πέτρος Μπερσίμης, ο Χρήστος
Μπερερής, ο Θύμιος Βογιατζής, ο Ευτύχιος Παπαδόπουλος, ο Νίκος Γαλάνης
(που σήμερα μας τιμά και μας συγκινεί με την παρουσία του), ο Γιώργος
Σακκάς, ο Αγγελος Τσικλιτήρας, ο Γιώργος Καραπαναγιώτης, ο Νίκος
Δασκαλοθανάσης, ο Δημήτρης Τερζόπουλος, ο Δημήτρης Λεονάρδος του Σπύρου,
κι ο Κώστας Γεωργόπουλος του Πέτρου.
Τον Ιούλιο του 1983, ο αείμνηστος Νίκος Δασκαλοθανάσης, 70 ετών τότε, αφηγείται το ιστορικό της ίδρυσης του ΑΡΗ, στα «γιοφύρια».
«Μαζί μ’ εμένα, ο Ανδρέας
Σαρλής, ο Νίκος Σταραμόπουλος, ο Παντελής Καρβέλης του Επαμεινώντα και
άλλοι που δεν τους θυμάμαι, δημιουργήσαμε το πρώτο γκρουπ
ποδοσφαιριστών, τον πρώτο ΑΡΗ. Μάλιστα τότε, σε κάποια περίπτωση
φορέσαμε και κόκκινες φανέλες, ενώ το κίτρινο σύντομα καθιερώθηκε.
Κάποιος Παπαδόπουλος, καθηγητής, είχε έρθει από Πειραιά στο Σχολαρχείο
Αιτωλικού κι ο γιός του, Ευτύχιος Παπαδόπουλος, εργαζόταν σαν λογιστής
στις αποθήκες αλεύρων του Πάνου Μπουκογιάννη. Ο Ευτύχιος που ήξερε τον
Ολυμπιακό Πειραιώς μας μύησε στο ποδόσφαιρο και φτιάξαμε την πρώτη
ομάδα. Παίζαμε τότε με το Αγρίνιο, με το Μεσολόγγι, με τη Ζάκυνθο και
την Ιθάκη και μια φορά με τον Ολυμπιακό Πειραιώς όταν την προηγουμένη
είχε παίξει στο Αγρίνιο, την εποχή μάλιστα με τους πέντε
Ανδριανόπουλους. Σε κάθε αγώνα γέμιζαν τα γεφύρια κόσμο και στο γήπεδο
είχαμε γιορτή».
Επίσης, την ίδια εποχή, το 1983,
έχουμε τις μαρτυρίες, του αείμνηστου Αριστείδη Μπερσίμη, λίγες μέρες
πριν φύγει απ’ τη ζωή, και τουΓιώργου Τσέκου που έπαιζε τερματοφύλακας:
«Εγώ και κάποιοι φίλοι, που δεν
τους θυμάμαι, τρέξαμε και φτιάξαμε το καταστατικό της ομάδας» μας λέει ο
Αριστείδης Μπερσίμης. «Πριν και μετά τον πόλεμο, φυσικό ήταν, η ομάδα
να υπολειτουργεί, να διαλυθεί κάπως, για να γίνει στη συνέχεια, ανάμεσα
στο 1945 – 1955, η πιο δυνατή της περιοχής και απ’ τις καλύτερες στην
Ελλάδα» μας λέει ο αείμνηστος Γιώργος Τσέκος. Εκεί που σήμερα είναι το
μνημείο των πεσόντων, ήταν το γήπεδο του Άρη.
Η τυπική ίδρυση του Άρη είναι το
1926, αλλά δυο τρία χρόνια αργότερα άρχισε η ομάδα να γίνεται μεγάλο
όνομα. Μάλιστα, ο κόσμος, τη λέξη ποδόσφαιρο την άκουσε για πρώτη φορά,
στο Αιτωλικό, με τον αγγλικό όρο «Φουτ μπώλ».
Έχουν περάσει τόσα χρόνια κι
εκατοντάδες παιδιά απ’ το Αιτωλικό αλλά και τα κοντινά χωριά μας έχουν
φορέσει ιδρώσει και τιμήσει τη φανέλα της ομάδας του ΑΡΗ Αιτωλικού.
Κάποτε το ποδόσφαιρο ήταν κάτι το καινούργιο, πραγματικό στοιχείο
εξέλιξης και πολιτισμού. Σήμερα, έχουμε χρέος, όλοι μας, να διαφυλάξουμε
αυτό το στοιχείο, το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα τον ΑΡΗ μας, που μας
δίνει ζωή κάποιες απογευματινές ώρες, μας δίνει χαρά. Ακόμα και στις
αποτυχίες συμμετέχουμε, σαν φίλαθλοι, γιατί οι ποδοσφαιριστές ο
προπονητής και η διοίκηση έχουν πάντα το μεγάλο βάρος και τις ευθύνες,
και στις επιτυχίες και στις αποτυχίες.
Αποστόλης Μπλίκας
IΣΤΟΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
